Verbum

тачка, ✂, ж.

Ручная каляска на адным коле, якую возяць, трымаючы за ручкі і штурхаючы перад сабой.

• Вазіць цэглу на тачцы.

|| прым. тачачны, ✂.

тачыла, ✂, н.

Тачыльны камень, а таксама станок для навострывання рэжучых інструментаў.

тачылка, ✂, ж.

1. Інструмент для вастрэння нажоў, брытваў і пад.

2. Прыстасаванне, машынка для завострывання алоўкаў (разм.).

тачыльны, ✂.

Прызначаны для навострывання рэжучых інструментаў.

• Т. камень.
• Т. рэмень.

тачыльня, ✂, ж.

Тачыльная майстэрня.

тачыльшчык, ✂, м.

Рабочы, які займаецца навострываннем рэжучых інструментаў.

|| ж. тачыльшчыца, ✂.

тачыць​¹, ✂; незак.

1. Рабіць вострым рэжучую частку, лязо чаго-н. з дапамогай тачыла, бруска і пад.; вастрыць.

   • Т. нож.

2. Рабіць прыдатным для карыстання (пра аловак).

3. Вырабляць, апрацоўваючы на такарным станку.

   • Т. дэталі.

|| зак. натачыць, ✂ і вытачыць, ✂.

|| наз. тачэнне, ✂.

тачыць​², ✂; незак.

1. Грызучы, праядаючы, рабіць дзіркі ў чым-н., пашкоджваць што-н. (пра насякомых, грызуноў).

   • Краты точаць грады.

2. перан. Неадступна мучыць, паступова пазбаўляючы сіл (пра хваробу, думкі, пачуцці і пад.).

|| зак. патачыць, ✂.

таямніца, ✂, ж.

1. Тое, што яшчэ не пазнана, не стала вядомым.

   • Таямніцы мінулага.
   • Т. атама.

2. Тое, што трымаецца ў сакрэце, наўмысна хаваецца ад іншых.

   • Не раскрываць таямніцы.
   • Умець захаваць таямніцу.

таямнічы, ✂.

1. Поўны таямніцы (у 1 знач.), загадкава-незразумелы.

   • Т. шорах.

2. Які з’яўляецца тайнай і скрываецца.

   • Прыехаў з таямнічай мэтай.

3. Шматзначны, загадкавы.

   • З таямнічым выразам твару.

|| наз. таямнічасць, ✂.