Verbum

разламацца, ✂; зак.

1. Пры ломцы, удары распасціся на кавалкі.

   • Льдзіна разламалася.

2. Разбурыцца, разваліцца, зламацца (разм.).

   • Плот разламаўся.

разламаць, ✂; зак.

1. Ламаючы, падзяліць на часткі, на кавалкі.

   • Р. крэсла.

2. Разбурыць, разваліць.

   • Р. дзверы.

|| незак. разломліваць, ✂ і разломваць, ✂.

|| наз. разлом, ✂, разломліванне, ✂ і разломванне, ✂.

разлапатацца, ✂; зак.

1. Пачаць моцна лапатаць (крыламі).

2. Весці несупынную гаворку, лапатаць языком (разм.).

разлапісты, ✂ (разм.).

Які шырока раскінуў свае галіны ў розныя бакі (пра дрэвы, галлё).

• Разлапістыя елкі.

|| наз. разлапістасць, ✂.

разлапушыцца, ✂; зак. (разм.).

Буйна, шырока разрасціся.

• Разлапушылася кукуруза.

разласаваны, ✂.

Які разласаваўся, стаў вельмі ласы.

разласавацца, ✂; зак. (разм.).

1. Стаць вельмі ласым; паспрабаваўшы смачнага, захацець яшчэ.

   • Р. мёдам.

2. перан. Тое, што і разахвоціцца (у 1 знач.).

разласаваць, ✂; зак. (разм.).

Узбудзіць у кім-н. жаданне паласавацца, а таксама (перан.) ахвоту да чаго-н.

• Р. дзіця малінамі.
• Лёгкая нажыва разласавала яго.

разлегласць, ✂, ж.

Даль, прастора, раздолле.

• Касцёл быў відзен на ўсю р.

разлегчыся, ✂; зак. (разм.).

1. Легчы, свабодна раскінуўшыся, разваліўшыся.

   • Р. на траве пад дубам.

2. перан. Заняць вялікую прастору; раскінуцца.

   • Блакітнае мора льну разлеглася на гарызонце.

|| незак. разлягацца, ✂.