Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

растушоўка, , ж. (спец.).

  1. гл. растушаваць.

  2. Палачка з мяккага матэрыялу для тушоўкі, для накладвання грыму.

растыкаць, ; зак. (разм.).

Уваткнуць у розныя месцы ўсё, многае.

  • Р. кніжкі па паліцах.

|| незак. растыкаць, .

растэрмінаваць, ; зак.

Размеркаваць на некалькі тэрмінаў.

  • Р. выплату даўгоў.

|| незак. растэрміноўваць, .

|| наз. растэрміноўка, і растэрміноўванне, .

расфарбаваць, ; зак.

Распісаць (у 4 знач.), размаляваць рознымі фарбамі.

|| незак. расфарбоўваць, .

|| наз. расфарбаванне, і расфарбоўка, .

|| прым. расфарбовачны, .

расфарміравацца, ; зак.

Спыніць сваё існаванне ў якасці арганізаванай адзінкі.

  • Гарнізон расфарміраваўся.

|| незак. расфарміроўвацца, .

расфарміраваць, ; зак.

Спыніць існаванне чаго-н. як арганізаванай адзінкі.

  • Р. полк.

|| незак. расфарміроўваць, .

|| наз. расфарміраванне, і расфарміроўка, .

расфасоўшчык, , м.

Рабочы, які займаецца расфасоўкай.

|| ж. расфасоўшчыца, .

расфранціцца, ; зак. (разм.).

Адзецца па-моднаму, франтавата.

расфранчаны, (разм.).

Адзеты па-моднаму, франтавата.

  • Расфранчаная публіка.

расфуфыраны, .

Занадта крыкліва і безгустоўна адзеты.