Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

гарнітура, , ж.

Камплект друкарскіх шрыфтоў аднаго малюнка, але розных памераў.

гарнуцца, ; незак.

  1. да каго-чаго. Пяшчотна туліцца, лашчыцца.

    • Г. да мацеры.
  2. перан. Старацца быць бліжэй да каго-н., сімпатызуючы каму-н. або маючы на ўвазе якую-н. выгаду.

    • Г. да дзяўчыны.
    • Радня да радні горнецца.
  3. Мець ахвоту да чаго-н.

    • Г. да працы.

гарнуць, ; незак.

  1. Выцягваць, выграбаць што-н. дробнае, збіраючы ў адно месца.

    • Г. бульбу з печы.
  2. перан. Набываць надта многа чаго-н. для сябе; прагна хапаць.

    • Ён горне да сябе.
  3. Пяшчотна прыхіляць, туліць да сябе.

    • Маці гарнула сына да грудзей.
    • Ведаю, куды ты горнеш (перан. схіляеш думку, справу).
  4. Прыцягваць, прывабліваць (разм.).

    • Тэатр гарнуў і вабіў моладзь.

гарнушак, , м. (разм.).

Невялічкі гаршчок.

|| прым. гарнушкавы, .

гарняк, , м. (разм.).

  1. Тое, што і горнарабочы.

  2. Горны інжынер або студэнт горнай навучальнай установы.

|| прым. гарняцкі, .

гароднік, , м. (разм.).

Тое, што і агароднік.

|| ж. гародніца, .

|| прым. гародніцкі, .

гародніна, , ж. (разм.).

Тое, што і агародніна.

|| прым. гароднінны, .

гародніцтва, , н. (разм.).

Тое, што і агародніцтва.

гароднічаць, ; незак. (разм.).

Тое, што і агароднічаць.

гародчык, , м. (разм.).

Тое, што і агародчык.

|| прым. гародчыкавы, .