Verbum

непрыгодны, ✂.

Нягодны для выкарыстання.

• Н. матэрыял.

|| наз. непрыгоднасць, ✂.

непрыгожы, ✂.

1. Пазбаўлены прыгажосці.

   • Н. твар.
   • Н. голас.

2. Заганны, несумленны, нядобры.

   • Н. ўчынак.

|| наз. непрыгожасць, ✂.

непрыдатны, ✂.

Тое, што і непрыгодны.

|| наз. непрыдатнасць, ✂.

непрыемнасць, ✂, ж.

1. гл. непрыемны.

2. Непрыемнае здарэнне, паведамленне.

   • Непрыемнасці на рабоце.

непрыемны, ✂.

1. Які не падабаецца сваімі якасцямі, уласцівасцямі і пад.

   • Н. пах.

2. Які выклікае нездавальненне, хваляванне, парушае спакой.

   • Непрыемная сустрэча.

|| наз. непрыемнасць, ✂.

непрыкаяны, ✂ (разм.).

Які не знаходзіць сабе месца, не ведае, што рабіць.

• Хадзіць як н.

|| наз. непрыкаянасць, ✂.

непрыкрыты, ✂.

1. Не пакрыты зверху.

   • Працаваць з непрыкрытай галавою.

2. перан. Які адразу адчуваецца, яўны, відавочны.

   • Непрыкрытая хлусня.

|| наз. непрыкрытасць, ✂.

непрыметны, ✂ і непрыкметны, ✂.

1. Такі, які цяжка заўважыць, прымеціць; нязначны.

   • Непрыметная крынічка.
   • Прайсці непрыметна (прысл.).

2. Які не вылучаецца сярод іншых.

   • Н. чалавек.

|| наз. непрыметнасць, ✂ і непрыкметнасць, ✂.

непрымірымы, ✂.

1. Які не дапускае ніякага пагаднення, прымірэння.

   • Непрымірымая барацьба.

2. Такі, што нельга прымірыць.

   • Непрымірымыя супярэчнасці.

|| наз. непрымірымасць, ✂.

непрыстойнасць, ✂, ж.

1. гл. непрыстойны.

2. Непрыстойны ўчынак, непрыстойныя словы.

   • Нагаварыць непрыстойнасцей.