Verbum

вылічальны, ✂.

Які служыць для вылічэння, звязаны з вылічэннем.

• Вылічальныя машыны.
• В. цэнтр.

вылічыць, ✂; зак.

1. Падлічыўшы, вызначыць.

   • В. памер даходаў.
   • В. кошт будоўлі.

2. Утрымаць пры расплаце.

   • В. запазычанасць.

|| незак. вылічаць, ✂ і вылічваць, ✂.

|| наз. вылічэнне, ✂ і вылік, ✂.

вылузаць, ✂; зак.

Выняць, лузаючы.

• В. боб са струкоў.

|| незак. вылузваць, ✂.

вылупіцца, ✂; зак.

1. Выйсці з яйца (пра птушанят).

2. Утаропіцца шырока расплюшчанымі вачамі (разм.).

   • Што ты на мяне вылупіўся?

|| незак. вылуплівацца, ✂.

вылупіць, ✂; зак. (разм.).

1. З сілай выдраць.

   • В. ліст з кнігі.
   • В. прабой з вушака.

2. Набіць, адлупцаваць.

◊

• Вылупіць вочы — пільна паглядзець шырока расплюшчанымі вачамі.

|| незак. вылупліваць, ✂.

вылучыцца, ✂; зак.

1. Вызначыцца чым-н. сярод іншых.

   • В. сваімі здольнасцямі.

2. Выйсці, выступіць з чаго-н. у выніку пэўных працэсаў.

   • У працэсе рэакцыі вылучылася соль.

|| незак. вылучацца, ✂.

|| наз. вылучэнне, ✂.

вылучыць, ✂; зак.

1. Адабраўшы адасобіць ад агульнай масы, выдзеліць.

   • В. сваіх авечак з чарады.
   • В. галоўнае ў творы.
   • Яго вылучылі як лепшага вучня.

2. каго (што). Прапанаваць, выставіць для абмеркавання, паставіць на больш адказную работу.

   • В. кандыдата на пасаду старшыні.

3. Аддаць каму-н. на карыстанне.

   • На будаўніцтва вылучылі сродкі і тэхніку.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Выпусціць, выдзеліць.

   • В. пах.

|| незак. вылучаць, ✂.

|| наз. вылучэнне, ✂.

• В. кандыдата ў дэпутаты.

вылучэнец, ✂, м.

Перадавы супрацоўнік, вылучаны на якую-н. адказную, кіраўнічую работу.

|| прым. вылучэнскі, ✂.

вылушчыць, ✂; зак.

1. Выняць, лушчачы, вылузаць.

   • Вавёрка вылушчыла зярняты з яловай шышкі.

2. Выдаліць хірургічным спосабам (спец.).

   • В. костку.

|| незак. вылушчваць, ✂.

вылюдак, ✂, м.

Найгоршы сярод людзей, вырадак.

• В. роду чалавечага.