вылучыцца, ✂; зак.

  1. Вызначыцца чым-н. сярод іншых.

    • В. сваімі здольнасцямі.

  2. Выйсці, выступіць з чаго-н. у выніку пэўных працэсаў.

    • У працэсе рэакцыі вылучылася соль.

|| незак. вылучацца, ✂.

|| наз. вылучэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)