вылучыць, ; зак.

  1. Адабраўшы адасобіць ад агульнай масы, выдзеліць.

    • В. сваіх авечак з чарады.
    • В. галоўнае ў творы.
    • Яго вылучылі як лепшага вучня.
  2. каго (што). Прапанаваць, выставіць для абмеркавання, паставіць на больш адказную работу.

    • В. кандыдата на пасаду старшыні.
  3. Аддаць каму-н. на карыстанне.

    • На будаўніцтва вылучылі сродкі і тэхніку.
  4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Выпусціць, выдзеліць.

    • В. пах.

|| незак. вылучаць, .

|| наз. вылучэнне, .

  • В. кандыдата ў дэпутаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)