Verbum

страхар, ✂, м.

Рабочы, які крые стрэхі.

|| прым. страхарскі, ✂.

страхоўка, ✂, ж.

1. гл. страхаваць.

2. Грашовая кампенсацыя, што выплачваецца страхавой установай страхавальніку.

   • Атрымаць страхоўку.

3. Страхавы ўзнос (разм.).

   • Заплаціць страхоўку.

4. Гарантыя ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

   • Зрабіць што-н. для страхоўкі.

страхоўшчык, ✂, м.

Установа, якая бярэ на сябе абавязкі па выплаце страхавой кампенсацыі страхавальшчыку страхавальніку.

страхоцце, ✂, н. (разм.).

1. Той, хто (або тое, што) наганяе страх, палохае; нешта пачварнае, брыдкае.

2. Пра вельмі непрыгожага, з брыдкім тварам чалавека.

страціцца, ✂; зак.

1. Згубіцца, знікнуць.

   • Страціліся сілы.
   • Страцілася надзея.

2. Растраціцца, патраціцца.

   • За гэту паездку я надта страцілася.

|| незак. страчвацца, ✂.

страціць, ✂; зак.

1. Застацца без каго-, чаго-н.

   • С. нагу.
   • С. сябра.
   • С. кроў (пры раненні).

2. Без карысці, марна патраціць што-н. (пра час, грошы і пад.).

   • С. цэлы месяц.
   • С. многа грошай без патрэбы.

3. Не захаваць, не зберагчы што-н.

   • С. сілы і здароўе.

4. Часткова або поўнасцю пазбавіцца якіх-н. уласцівасцей, якасцей, сувязей і пад.

   • С. надзею.
   • С. давер.
   • С. сувязь.

5. Збіцца з дарогі, згубіць след.

   • С. сцежку.

◊

• Страціць ласку ў каго — перастаць быць у пашане, павазе.

• Страціць прытомнасць — абамлець, самлець.

• Страціць розум — здурнець.

|| незак. страчваць, ✂.

страчавышыты, ✂, (спец.).

Упрыгожаны вышыўкай ці ажурнай строчкай.

• Страчавышытыя вырабы.

страчок, ✂, м.

Ядомы грыб, падобны на смаржок.

|| прым. страчковы, ✂.

страчыць, ✂; незак.

1. Шыць, вышываць суцэльным швом, шыць на машыне.

   • С. сукенку.
   • С. цэлы вечар.

2. Хутка, паспешна пісаць (разм.).

   • С. сачыненне.

3. перан. Страляць (з аўтаматычнай зброі).

   • С. з кулямёта.

|| зак. настрачыць, ✂ і прастрачыць, ✂.

страшны, ✂.

1. Які выклікае пачуццё страху.

   • С. звер.
   • Страшнае здарэнне.
   • Страшна (прысл.) у лесе перад навальніцай.
   • У жыцці было і страшнае (наз.).

2. Вельмі вялікі або моцны па ступені праяўлення чаго-н., значны (разм.).

   • С. холад.
   • С. выбух скалануў паветра.