страціць, ✂; зак.

  1. Застацца без каго-, чаго-н.

    • С. нагу.
    • С. сябра.
    • С. кроў (пры раненні).

  2. Без карысці, марна патраціць што-н. (пра час, грошы і пад.).

    • С. цэлы месяц.
    • С. многа грошай без патрэбы.

  3. Не захаваць, не зберагчы што-н.

    • С. сілы і здароўе.

  4. Часткова або поўнасцю пазбавіцца якіх-н. уласцівасцей, якасцей, сувязей і пад.

    • С. надзею.
    • С. давер.
    • С. сувязь.

  5. Збіцца з дарогі, згубіць след.

    • С. сцежку.

    • Страціць ласку ў каго — перастаць быць у пашане, павазе.

    • Страціць прытомнасць — абамлець, самлець.

    • Страціць розум — здурнець.

|| незак. страчваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)