Verbum

страціць, ✂; зак.

1. Застацца без каго-, чаго-н.

   • С. нагу.
   • С. сябра.
   • С. кроў (пры раненні).

2. Без карысці, марна патраціць што-н. (пра час, грошы і пад.).

   • С. цэлы месяц.
   • С. многа грошай без патрэбы.

3. Не захаваць, не зберагчы што-н.

   • С. сілы і здароўе.

4. Часткова або поўнасцю пазбавіцца якіх-н. уласцівасцей, якасцей, сувязей і пад.

   • С. надзею.
   • С. давер.
   • С. сувязь.

5. Збіцца з дарогі, згубіць след.

   • С. сцежку.

◊

• Страціць ласку ў каго — перастаць быць у пашане, павазе.

• Страціць прытомнасць — абамлець, самлець.

• Страціць розум — здурнець.

|| незак. страчваць, ✂.