Verbum

шарлатанства, ✂, н.

Спосаб дзеяння шарлатана.

• Выкрываць ш.

шарлотка, ✂, ж.

Страва з запечанага цеста або сухароў з яблыкамі.

шарнір, ✂, м.

Рухомае злучэнне дзвюх частак механізма, якое дазваляе ім паварочвацца пад вуглом.

• Як на шарнірах хто-н. (неспакойна хуткі ў рухах; разм.).

|| прым. шарнірны, ✂.

шарош​¹, ✂, м.

Дробны, крохкі лёд у выглядзе кашападобнай масы, які ідзе перад ледаставам і ў час вясновага крыгаходу.

• Ідзе ш. па рацэ.

шарош​², ✂, м. (спец.).

Лес, які сплаўляецца па рацэ бярвеннем, не звязаным у плыт.

|| прым. шарашовы, ✂.

шарпак, ✂, м.

Абледзянелая скарынка на паверхні снегу.

• Ісці па шарпаку.

шарпануць, ✂; зак. і аднакр. (разм.).

Драпнуць, зачапіць.

• Куля шарпанула байца па шчацэ.

шарпацца, ✂; незак. (разм.).

Рвацца (пра адзенне, абутак).

|| зак. пашарпацца, ✂.

шарпаць, ✂; незак. (разм.).

1. Утвараць сухі шум, дакранаючыся да чаго-н. ці ад дотыку чаго-н., шуршэць.

   • Галіны дрэва шарпалі па даху.
   • Пад нагамі шарпае ржышча.

2. З шумам кратаць, драпаць што-н.

   • Звер шарпаў гальку.

3. Драць.

   • Ш. адзенне.

|| зак. пашарпаць, ✂.

|| наз. шарпанне, ✂.

шарсцінка, ✂, ж.

Асобны валасок шэрсці.