шарнір, ✂, м.

Рухомае злучэнне дзвюх частак механізма, якое дазваляе ім паварочвацца пад вуглом.

  • Як на шарнірах хто-н. (неспакойна хуткі ў рухах; разм.).

|| прым. шарнірны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)