Verbum

шакал, ✂, м.

Драпежная жывёліна сямейства сабачых, якая харчуецца мярцвячынай.

|| прым. шакальны, ✂ і шакаліны, ✂.

шакалад, ✂, м.

1. Кандытарскі выраб — застылая маса какавы з цукрам.

   • Плітка шакаладу.

2. Салодкі напітак на малацэ з парашку гэтага вырабу.

   • Выпіць кубак шакаладу.

|| прым. шакаладны, ✂.

• Ш. колер (карычневы).
• Шакаладнае дрэва (вечназялёнае паўднёвае дрэва, з насення якога атрымліваюць какаву).

шакаладка, ✂, ж. (разм.).

Плітка шакаладу або шакаладная цукерка.

шакаладна-...

Першая частка складаных слоў са знач. колеру шакаладу, карычневы, з адценнем такога колеру, напр. шакаладна-буры, шакаладна-карычневы.

шакіраваць, ✂; незак. (кніжн.).

Ставіць у няёмкае становішча, бянтэжыць парушэннем правіл прыстойнасці.

• Мяне шакіруе яго фармальнасць да гэтага чалавека.