Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шаман, , м.

Чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх заснавана на кульце духаў, магіі.

|| ж. шаманка, .

|| прым. шаманскі, .

  • Шаманскія заклінанні.

шамацець, ; незак.

Шапацець, шумець; утвараць лёгкі шум, шорах, кратаючы што-н.

  • Шамацела, ападаючы, лісце.
  • Не шамаці паперай.

|| наз. шамаценне, .

шамая, , ж.

Прамысловая рыба сямейства карпавых.

шамкаць, ; незак.

Гаварыць невыразна, шапялявячы.

  • Ш. бяззубым ротам.

|| наз. шамканне, .

шамкі, .

Бразготкі, бомы.

|| прым. шамковы, .

шамот, , м. (спец.).

Абпаленая да спякання гліна, а таксама вогнетрывалая цэгла з такой гліны.

|| прым. шамотавы, .

  • Шамотавая цэгла.

шампанскае, , н.

Пеністае вінаграднае віно, насычанае вуглякіслым газам.

шампіньён, , м.

Ядомы шаравата-белы пласціністы грыб.

|| прым. шампіньённы, .

шампунь, , м.

Мыльная пахучая вадкасць або парашок для мыцця галавы.

шампур, , м.

Завостраны металічны стрыжань для смажання шашлыку на агні.

|| прым. шампурны, .