Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шатан, , м. (разм.).

Сатана, д’ябал.

шаткаваць, ; незак.

Рэзаць доўгімі тонкімі палоскамі (звычайна капусту).

  • Ш. капусту.

|| зак. сшаткаваць, .

|| наз. шаткаванне, .

|| прым. шаткавальны, .

шаткаўніца, , ж. (разм.).

Тое, што і шаткоўня.

шаткоўня, , ж.

Прылада для шаткавання (звычайна капусты).

  • Ручная ш.

шатландка, , ж.

Тканіна ў каляровыя клеткі.

шатландцы, , м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Шатландыі.

|| ж. шатландка, .

|| прым. шатландскі, .

шатраваць, ; незак.

Ачышчаць (зерне) ад абалонак перад тым, як малоць або пускаць на крупы.

  • Ш. збожжа.

|| зак. сшатраваць, .

|| наз. шатраванне, і шатроўка, .

|| прым. шатравальны, .

  • Шатравальная машына.

шатровы, .

  1. гл. шацёр.

  2. Які мае форму шатра (у 2 знач.).

    • Ш. купал.
    • Шатровая званіца.

шатун1, , м. (спец.).

Рухомая дэталь, якая злучае поршань з валам рухавіка.

|| прым. шатунны, .

шатун2, , м. (разм.).

Мядзведзь, які блукае зімой па лесе, а не спіць у берлагу.

  • Мядзведзь-ш.