Verbum

шарпаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

1. Утвараць сухі шум, дакранаючыся да чаго-н. ці ад дотыку чаго-н., шуршэць.

   • Галіны дрэва шарпалі па даху.
   • Пад нагамі шарпае ржышча.

2. З шумам кратаць, драпаць што-н.

   • Звер шарпаў гальку.

3. Драць.

   • Ш. адзенне.

|| закончанае трыванне: пашарпаць.

|| назоўнік: шарпанне.