Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

таксатар, , м.

Спецыяліст па таксацыі.

таксафон, , м. (спец.).

Тэлефон-аўтамат.

|| прым. таксафонны, .

таксацыя, , ж. (спец.).

  1. гл. таксаваць.

  2. Улік і матэрыяльная ацэнка лесу: вызначэнне запасаў драўніны, аб’ёму дрэў, прыросту і пад.

|| прым. таксацыйны, .

таксемія, , ж. (спец.).

Атручванне арганізма таксінамі пры пападанні іх у кроў.

таксі, нескл., н.

Легкавы або грузавы аўтамабіль, прызначаны для перавозкі пасажыраў або грузаў з аплатай па таксометру.

  • Легкавое т.

таксікалогія, , ж. (спец.).

Навука, якая вывучае ўласцівасці ядаў і іх уздзеянне на арганізм.

|| прым. таксікалагічны, .

таксікаман, , м.

Чалавек, схільны да таксікаманіі.

|| ж. таксікаманка, .

|| прым. таксікаманскі, .

таксікаманія, , ж.

Хвароба, якая выражаецца ў цязе да ўжывання некаторых таксічных для арганізма рэчываў, прэпаратаў.

таксікоз, , м. (спец.).

Нездаровы стан арганізма пры атручванні таксінамі.

таксіколаг, , м. (спец.).

Спецыяліст у галіне таксікалогіі.