Verbum

стыпендыят, ✂, м.

Навучэнец, які атрымлівае стыпендыю.

|| ж. стыпендыятка, ✂.

|| прым. стыпендыяцкі, ✂.

стыхар, ✂, м.

Доўгае, з шырокімі рукавамі адзенне дыякана, дзяка ў час набажэнства.

стыхійны, ✂.

1. Выкліканы дзеяннямі стыхійных сіл прыроды, якія непадуладны чалавеку.

   • Стыхійнае бедства (паводка, ураган, землетрасенне і пад.).

2. перан. Неарганізаваны, без кіраўніцтва.

   • С. мітынг.

|| наз. стыхійнасць, ✂.

стыхія, ✂, ж.

1. У антычнай натурфіласофіі: адзін з асноўных элементаў прыроды (агонь, вада, зямля, паветра).

2. Магутныя сілы прыроды, якія непадуладны чалавеку.

   • Разбуральная с.

3. перан. Неарганізаваная сіла, якая дзейнічае ў сацыяльным асяроддзі.

4. перан. Прывычнае акружэнне, кола любімых заняткаў, інтарэсаў.

   • Горы — с. турыстаў.

стыць, ✂ і стынуць, ✂, незак.

1. Аддаючы цяпло, рабіцца халодным.

   • Малако стыне.
   • Дружба стыне (перан.).

2. Мерзнуць, замярзаць на холадзе.

   • С. на марозе.
   • Рукі стынуць без пальчатак.

|| зак. астыць, ✂ і астынуць, ✂.