стыхійны прыметнік

  1. Выкліканы дзеяннямі стыхійных сіл прыроды, якія непадуладны чалавеку.

    • Стыхійнае бедства (паводка, ураган, землетрасенне і пад.).
  2. пераноснае значэнне: Неарганізаваны, без кіраўніцтва.

    • С. мітынг.

|| назоўнік: стыхійнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)