Verbum

ранне... (а таксама рання...).

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову ранні (у 2 знач.), напр. раннестаражытны, раннефеадальны.

ранні, ✂.

1. Які мае адносіны да рання; ранішні.

   • У р. час.

2. Які з’яўляецца самай першай, пачатковай парой якога-н. часу.

   • Р. вечар.

3. Які наступае раней, чым звычайна (пра поры года, час сутак і пад.).

   • Ранняя зіма.
   • Ранняя смерць.

◊

• Малады ды ранні (разм., часцей неадабр.) — пра вопытнага, спрактыкаванага не па гадах чалавека.

• Ранняя птушка (разм. адабр.) — пра таго, хто рана ўстае, з’яўляецца рана дзе-н.

рання...

Першая частка складаных слоў; ужываецца замест «ранне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр. ранняспелы.

рант, ✂, м.

Вузкая палоска скуры па краях абутку, якая накладваецца на край скуры верху, каб дратва не рвала скуры верху.

|| прым. рангавы, ✂.

ранцье, нескл., м.

Чалавек, які жыве на рэнту.

ранча, нескл., н.

У Амерыцы: сядзіба, зямельнае ўладанне.

рань, ✂, ж.

Вельмі ранні час.

• У такую р. падняўся!

раняць, ✂; незак.

Даваць магчымасць упасці, скаціцца таму, што аддзялілася, адарвалася.

• Р. горкія слёзы (перан. плакаць).