Verbum

выдзеўбаць, ✂; зак.

Тое, што і выдзеўбці.

выдзёўбваць, ✂; незак.

Тое, што і дзяўбці (у 1, 2 і 4 знач.).

выдзіманне, ✂, н.

1. гл. выдзьмуць.

2. Выраб пустацелых прадметаў з расплаўленага шкла пры дапамозе моцнага струменя паветра (спец.).

выдзьмухаць, ✂; зак.

1. Дзьмухаючы, выдаліць адкуль-н. (пыл, парушыны і пад.).

   • В. попел з люлькі.

2. Дзьмухаючы на вуголле, выклікаць з’яўленне полымя.

   • В. агонь.

|| незак. выдзьмухваць, ✂.

выдзьмуць, ✂; зак.

1. Выдаліць моцным струменем паветра.

2. Вырабіць шляхам выдзімання (у 2 знач. і спец.).

   • В. бутэльку.

|| незак. выдзімаць, ✂.

|| наз. выдзіманне, ✂.

выдзяленне, ✂, н.

1. гл. выдзеліць, -цца.

2. звычайна (выдзяленні, -яў).

   • Рэчывы, выдзеленыя арганізмам.

выдма, ✂, ж.

Наносны пясчаны пагорак.

выдра, ✂, ж.

1. Млекакормячая драпежная вадаплаўная жывёліна сямейства куніцавых, а таксама яе футра.

2. Пра злую няўжыўчывую жанчыну (разм. груб.).

|| прым. выдравы, ✂ і выдрын, ✂.

выдраня, ✂ і выдранё, ✂, н.

Дзіцяня выдры.

выдраць, ✂; зак.

1. З сілай выцягнуць, вырваць што-н. моцна ўбітае, прымацаванае і пад.

   • В. цвік са сцяны.
   • В. ліст з кнігі.

2. Драпаючы, выдаліць, вырваць.

   • В. вочы.

3. перан. Атрымаць, узяць з вялікай цяжкасцю (разм.).

|| незак. выдзіраць, ✂.