выдзьмухаць, ✂; зак.

  1. Дзьмухаючы, выдаліць адкуль-н. (пыл, парушыны і пад.).

    • В. попел з люлькі.

  2. Дзьмухаючы на вуголле, выклікаць з’яўленне полымя.

    • В. агонь.

|| незак. выдзьмухваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)