выдраць, ✂; зак.

  1. З сілай выцягнуць, вырваць што-н. моцна ўбітае, прымацаванае і пад.

    • В. цвік са сцяны.
    • В. ліст з кнігі.

  2. Драпаючы, выдаліць, вырваць.

    • В. вочы.

  3. перан. Атрымаць, узяць з вялікай цяжкасцю (разм.).

|| незак. выдзіраць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)