выдзіманне, ✂,
-
гл. выдзьмуць. -
Выраб пустацелых прадметаў з расплаўленага шкла пры дапамозе моцнага струменя паветра (
спец. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
выдзіманне, ✂,
Выраб пустацелых прадметаў з расплаўленага шкла пры дапамозе моцнага струменя паветра (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)