Verbum

тарпаклад, ✂, м.

Укладчык снапоў, саломы ці сена ў торпы; тарпавальшчык.

тарпан, ✂, м.

Дзікі конь шэрай масці з чорнымі грывай і хвастом, які вадзіўся ў стэпах Усходняй Еўропы.

тарпатына, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і тэрпенцін.

|| прым. тарпатынавы, ✂.

тарпеда, ✂, ж.

Падводны снарад, які можа самастойна рухацца і наводзіцца на караблі праціўніка для іх знішчэння.

|| прым. тарпедны, ✂.

• Т. катэр.
• Тарпедная атака.

тарпедаваць, ✂; зак. і незак.

1. Атакаваць, паразіць (паражаць) тарпедаю.

   • Т. варожыя караблі.

2. перан. Падарваць (падрываць), парушыць (парушаць) знутры.

   • Т. перагаворы.

|| наз. тарпедаванне, ✂.

тарпеданосец, ✂, м.

Баявы самалёт або карабель, узброены тарпедамі.

тарпеданосны, ✂.

Узброены тарпедамі.

• Тарпеданосная авіяцыя.

тарпеднік, ✂, м.

Ваеннаслужачы тарпеднага катэра.

тарпедыст, ✂, м.

Ваенны марак, які абслугоўвае тарпедны апарат.

тартак, ✂, м.

Лесапільны завод.