Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раздажджыцца, ; безас.; зак. (разм.).

Стаць надоўга дажджлівым, сырым (пра надвор’е).

раздаіцца, ; зак.

Пра карову і пад.: пачаць даваць больш малака.

|| незак. раздойвацца, .

раздаіць, ; зак.

Дабіцца павелічэння надою (ад малочнай жывёлы).

|| незак. раздойваць, .

|| наз. раздой, і раздойванне, .

раздарожжа, , н.

Месца, дзе сходзяцца і разыходзяцца дарогі, ростань.

  • На раздарожжы — у стане сумнення, роздуму, хістання, у нерашучасці (быць, стаяць, знаходзіцца і пад.).

раздарыць, ; зак.

Раздаць у выглядзе падарункаў усё, многае.

  • Р. кнігі сябрам.

|| незак. раздорваць, .

раздатачны, .

  1. гл. раздаць ​1.

  2. раздатачная: Памяшканне, дзе праводзіцца раздача чаго-н.

раздатчык, , м.

Рабочы, які займаецца раздачай чаго-н.

|| ж. раздатчыца, .

раздацца1, ; зак.

Пра гукі: прагучаць, пачуцца.

|| незак. раздавацца, .

раздацца2, ; зак.

  1. Стаць большым, шырэйшым.

    • Р. у плячах.
  2. Расступіцца, рассунуцца ў бакі.

    • Натоўп раздаўся ў бакі.
  3. Раскалоцца, распароцца па шву.

    • Мех раздаўся.

|| незак. раздавацца, .

раздаць1, ; зак.

Аддаць усё, многае многім.

  • Р. падарункі.
  • Р. зарплату.

|| незак. раздаваць, .

|| наз. раздача, .

|| прым. раздатачны, .

  • Р. пункт.