Verbum

гарачкапаніжальны, ✂.

Які зніжае павышаную тэмпературу цела.

• Г. сродак.
• Хвораму далі гарачкапаніжальнае (наз.).

гарачлівы, ✂.

Запальчывы.

• Г. характар.

|| наз. гарачлівасць, ✂.

гарачнасць, ✂, ж.

Палкасць, нястрыманасць, узбуджанасць.

• Г. натуры.

гарачы, ✂.

1. Які мае высокую тэмпературу.

   • Гарачая пліта.
   • Гарачае лета (спякотнае душнае).
   • Г. цэх (цэх з высокай тэмпературай паветра, а таксама перан. увогуле шкодная вытворчасць).
   • Падаць гарачае (наз.).
   • Гарачая апрацоўка металаў (якая робіцца з дапамогай высокай тэмпературы).

2. перан. Поўны сілы, страсны, палкі.

   • Т. заступнік.

3. перан. Вельмі напружаны, які праходзіць у спешным, напружаным рытме.

   • Гарачая работа.
   • Г. бой.
   • Гарачая пара жніва.

4. перан. Запальчывы, нястрыманы.

   • Гарачая галава (пра схільнага да гарачнасці чалавека).

◊

• Па гарачых слядах — адразу.

• Пад гарачую руку (разм.) — у момант злосці, раздражнення.

гарачыня, ✂, ж.

1. Гарачае, моцна нагрэтае паветра.

   • У хаце была г.
   • Ну і г. сёлета ў ліпені! (спёка).

2. Цеплыня арганізма, выкліканая прылівам крыві ў час моцнага душэўнага ўзбуджэння.

   • Усё цела налілося гарачынёй.

гарачыцца, ✂; незак.

Узбуджана дзейнічаць, праяўляць паспешлівасць, нецярпенне.

• Не варта г. ў гэтай справе.

гарашыны, ✂.

Гарохавая салома.

гарбаносы, ✂.

1. Пра чалавека: які мае нос з гарбінкай.

2. Пра жывёл: з выпуклай верхняй лініяй морды.

   • Т. лось.

|| наз. гарбаносасць, ✂.

гарбар, ✂, м.

Работнік гарбарнай вытворчасці.

гарбарны, ✂.

Які мае адносіны да вырабаў са шкур і гандлю імі.

• Т. завод.
• Гарбарныя вырабы.