гарачы прыметнік
-
Які мае высокую тэмпературу.
- Гарачая пліта.
- Гарачае лета (спякотнае душнае).
- Г. цэх (цэх з высокай тэмпературай паветра, а таксама пераноснае значэнне: увогуле шкодная вытворчасць).
- Падаць гарачае (назоўнік).
- Тарачая апрацоўка металаў (якая робіцца з дапамогай высокай тэмпературы).
-
пераноснае значэнне: Поўны сілы, страсны, палкі.
- Т. заступнік.
-
пераноснае значэнне: Вельмі напружаны, які праходзіць у спешным, напружаным рытме.
- Гарачая работа.
- Г. бой.
- Гарачая пара жніва.
-
пераноснае значэнне: Запальчывы, нястрыманы.
- Тарачая галава (пра схільнага да гарачнасці чалавека).
Фразеалагізмы:
- Па гарачых слядах — адразу.
- Пад гарачую руку (размоўнае) — у момант злосці, раздражнення.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)