Verbum

гарачы, ​^✂.

1. Які мае высокую тэмпературу.

   • Гарачая пліта.
   • Гарачае лета (спякотнае душнае).
   • Г. цэх (цэх з высокай тэмпературай паветра, а таксама перан. увогуле шкодная вытворчасць).
   • Падаць гарачае (наз.).
   • Гарачая апрацоўка металаў (якая робіцца з дапамогай высокай тэмпературы).

2. перан. Поўны сілы, страсны, палкі.

   • Т. заступнік.

3. перан. Вельмі напружаны, які праходзіць у спешным, напружаным рытме.

   • Гарачая работа.
   • Г. бой.
   • Гарачая пара жніва.

4. перан. Запальчывы, нястрыманы.

   • Гарачая галава (пра схільнага да гарачнасці чалавека).

◊

• Па гарачых слядах — адразу.
• Пад гарачую руку (разм.) — у момант злосці, раздражнення.