Verbum

арышта́нт, ✂, м. (уст.).

Чалавек, які знаходзіцца пад арыштам.

|| ж. арыштантка, ✂.

|| прым. арыштанцкі, ✂.

а́рыя, ✂, ж.

Партыя для аднаго голасу (пераважна ў оперы, аперэце) або для аднаго інструмента, а таксама самастойная вакальная ці інструментальная п’еса.

арэа́л, ✂, м. (спец.).

1. Частка зямной або воднай паверхні, у межах якой сустракаецца той або іншы від (род, сямейства і пад.) жывёльнага ці расліннага свету.

2. Тэрыторыя пашырэння якіх-н. з’яў, выкапнёвых багаццяў і г.д.

   • А. дысімілятыўнага акання.

|| прым. арэальны, ✂.

арэапа́г, ✂, м. (кніжн. іран.).

Сход аўтарытэтных асоб (першапачаткова назва вярхоўнага суда ў старажытных Афінах).

• Вучоны а.

арэ́лі, ✂.

Устройства, на якім гушкаюцца для забавы; гушкалка, калыханка.

|| прым. арэльны, ✂.

арэ́на, ✂, ж.

1. Вялікая круглая пляцоўка пасярэдзіне цырка, на якой выступаюць артысты.

2. перан. Галіна, ніва дзейнасці (кніжн.).

   • Дзейнасць на міжнароднай арэне.
   • Літаратурная а.

|| прым. арэнны, ✂.

арэ́нда, ✂, ж.

1. Наём памяшкання, зямельнага ўчастка і пад. ў часовае карыстанне.

   • Здаць у арэнду.

2. Плата за такі наём.

   • Плаціць арэнду.

|| прым. арэндны, ✂.

арэо́л, ✂, м.

1. Светлавы круг, ззянне вакол ярка асветленага прадмета, а таксама на фатаграфіі такога прадмета (спецыяльны тэрмін).

2. перан. Гонар, пашана вакол каго-н. (высок.).

   • Быць у арэоле славы.

арэо́метр, ✂, м.

Прыбор, пры дапамозе якога вызначаецца шчыльнасць вадкасці, а таксама канцэнтрацыі рэчываў у растворах.

арэ́х, ✂, м.

1. Плод некаторых дрэў, кустоў з ядомым ядром у цвёрдай абалонцы, шкарлупіне.

   • Кедравыя арэхі.
   • Какосавы а.
   • Смачны жабе а., ды зубоў бог не даў (прыказка).
   • Зарабіць на арэхі (перан. пра вымову, пакаранне).

2. Дрэва, куст, якія даюць такія плады, а таксама цвёрдая драўніна, што ідзе на сталярныя вырабы.

   • Мэбля з арэху.

◊

• Пад арэх вырабіць (разм.) — зрабіць што-н. вельмі добра.

|| памянш. арэшак, ✂.

|| прым. арэхавы, ✂.

• А. стол.
• А. торт (з арэхамі).