арэ́х, , м.

  1. Плод некаторых дрэў, кустоў з ядомым ядром у цвёрдай абалонцы, шкарлупіне.

    • Кедравыя арэхі.
    • Какосавы а.
    • Смачны жабе а., ды зубоў бог не даў (прыказка).
    • Зарабіць на арэхі (перан. пра вымову, пакаранне).
  2. Дрэва, куст, якія даюць такія плады, а таксама цвёрдая драўніна, што ідзе на сталярныя вырабы.

    • Мэбля з арэху.

  • Пад арэх вырабіць (разм.) — зрабіць што-н. вельмі добра.

|| памянш. арэшак, .

|| прым. арэхавы, .

  • А. стол.
  • А. торт (з арэхамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)