Verbum

разграбіць, ✂; зак.

Грабячы, расцягнуць, раскрасці.

• Р. гаспадарку.

|| незак. разграбляць, ✂.

|| наз. разграбленне, ✂.

разграміць, ✂; зак.

1. Разарыць, разбурыць.

   • Р. абсталяванне.
   • Р. склады.

2. Разбіць, знішчыць у баі, у выніку барацьбы.

   • Р. варожы гарнізон.
   • Р. артыкул (перан.).

|| наз. разгром, ✂.

|| прым. разгромны, ✂.

разграфіць, ✂; зак.

Расчарціць на графы (у 1 знач.).

• Р. ліст паперы.

|| незак. разграфляць, ✂.

разгромны, ✂.

1. гл. разграміць.

2. Які рэзка крытыкуе каго-, што-н.; разносны.

   • Разгромнае выступленне ў друку.

разгрузачны, ✂.

1. Які мае адносіны да разгрузкі, служыць для разгрузкі.

   • Разгрузачныя работы.

2. разгрузачны дзень — дзень, у які тлустым людзям, некаторым хворым рэкамендуецца лёгкая дыета.

разгрузіцца, ✂; зак.

1. Вызваліцца ад грузу.

   • Разгрузілася машына.

2. перан. Вызваліцца ад часткі работы, ад дадатковай нагрузкі.

|| незак. разгружацца, ✂.

разгрузіць, ✂; зак.

1. Вызваліць ад грузу.

   • Р. вагон.

2. перан. Вызваліць ад чаго-н. непатрэбнага, ад дадатковай нагрузкі (разм.).

|| незак. разгружаць, ✂.

|| наз. разгрузка, ✂.

разгрузны, ✂, (спец.).

Прызначаны для разгрузкі.

• Разгрузное судна.

разгрузчык, ✂, м.

1. Рабочы, які працуе на разгрузцы.

2. Прыстасаванне для разгрузкі чаго-н.

   • Механічны р.

|| ж. разгрузчыца, ✂.

разгрукацца, ✂; зак.

Пачаць моцна і доўга грукаць.