Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разбоўтацца, ; зак.

  1. Размяшацца ад узбоўтвання.

    • Яйкі з цестам для аладак добра разбоўталіся.
  2. Боўтаючыся, разліцца.

    • Малако разбоўталася.

|| незак. разбоўтвацца, .

разбоўтаць, ; зак. (разм.).

  1. Размяшаць, боўтаючы.

    • Р. фарбу.
  2. Боўтаючы, разліць.

    • Р. малако.

|| незак. разбоўтваць, .

разбраклы, .

Які разбрак, разбух ад вільгаці.

|| наз. разбракласць, .

разбракнуць, ; зак.

Разбухнуць ад вільгаці, размокнуць, размякнуць.

  • Дзверы разбраклі.

|| незак. разбракаць, .

разбраніраваць, ; зак.

Вызваліць ад броні, зняць броню з каго-н.

  • Р. спецыяліста.

разбрахацца, ; зак. (разм.).

  1. Пачаць доўга і моцна брахаць.

    • Нешта ўночы разбрахаліся сабакі.
  2. Захапіцца, займаючыся пустымі размовамі (неадабр.).

разбрахаць, ; зак. (разм. неадабр.).

Расказаць усім які-н. сакрэт, раззваніць, раструбіць, разбалбатаць.

разброд, , м.

Разлад, рознагалоссе, адсутнасць згоды ў чым-н.

  • У калектыве поўны р.
  • Ідэйны р.

разбрысціся, ; зак.

Пра многіх: брыдучы, разысціся ў розныя бакі.

  • Р. па хатах.
  • Статак разбрыўся.

|| незак. разбрыдацца, .

разбубніцца, ; зак. (разм.).

Пачаць доўга і моцна бубніць.

  • Нешта дзед разбубніўся.