Verbum

анлайнавы слоўнік

скронь, ✂, ж.

Бакавая частка чэрапа ад вуха да лобнай косці.

|| прым. скроневы, ✂.

скрупулёзны, ✂.

Дакладны да самых дробязей, надзвычайна дакладны.

|| наз. скрупулёзнасць, ✂.

скрут:

скрутак, ✂, м.

Прадмет, скручаны трубкай або звіты кольцам.
- С. палатна.
- С. дроту.
Прадмет або некалькі прадметаў, загорнутых у пакунак.
- На машыну грузілі скруткі дываноў.

скруха, ✂, ж.

Туга, маркота.

скруціцца, ✂; зак.

Туга звіцца, скачацца трубкай, загнуцца па краях.
- Вяроўка дрэнна скруцілася.
- Лісце на яблыньцы скруцілася ад спякоты.
Сагнуцца, скурчыцца, кладучыся ці лежачы.
- Скруціўся абаранкам і заснуў.
Сашрубавацца, сапсавацца пры частым адкручванні і закручванні.
- Кран скруціўся.
- Гайка скруцілася.
Знікнуць (разм. неадабр.).
- Сяргей некуды скруціўся з дому.
Уступіць у інтымныя адносіны з кім-н. (разм. неадабр.).
- Жонка скруцілася з бухгалтарам.

|| незак. скручвацца, ✂.

скруціць, ✂; зак.

гл. круціць.
Навіць на што-н.
- С. дрот.
- С. вуду.
перан. Перамагчы, скарыць, узяць верх над кім-н.
- С. ворага.
перан. Адолець, авалодаць (пра хваробу).
- Дзядулю скруціў раматус.
- На тым тыдні так скруціла, што не магла навярнуцца (безас.).
перан. Не вярнуць доўг, не аддаць належнае; не выканаць абяцанага.
- С. пазычаныя грошы.
- Узяла кош і скруціла, не вярнула.
- С. вяселле.
Зняць што-н., круцячы.
- С. гайку.
Доўга або неасцярожна круцячы, прывесці ў непрыгоднасць.
- Так можна кран с.!
перан. Сапсаваць (жыццё, лёс і пад.) каму-н.
- Ты мне жыццё скруціў.

|| незак. скручваць, ✂.

|| наз. скручванне, ✂.

скрывавіцца, ✂; зак.

Заліцца, запэцкацца кроўю.

|| незак. скрываўлівацца, ✂.

скрывавіць, ✂; зак.

Збіць да крыві; запэцкаць кроўю.

|| незак. скрываўліваць, ✂.

скрыгат, ✂, м.

Рэзкі гук, які ўтвараецца пры моцным трэнні аднаго прадмета аб другі.