Verbum

скруціць, ✂; зак.

1. гл. круціць.

2. Навіць на што-н.

   • С. дрот.
   • С. вуду.

3. перан. Перамагчы, скарыць, узяць верх над кім-н.

   • С. ворага.

4. перан. Адолець, авалодаць (пра хваробу).

   • Дзядулю скруціў раматус.
   • На тым тыдні так скруціла, што не магла навярнуцца (безас.).

5. перан. Не вярнуць доўг, не аддаць належнае; не выканаць абяцанага.

   • С. пазычаныя грошы.
   • Узяла кош і скруціла, не вярнула.
   • С. вяселле.

6. Зняць што-н., круцячы.

   • С. гайку.

7. Доўга або неасцярожна круцячы, прывесці ў непрыгоднасць.

   • Так можна кран с.!

8. перан. Сапсаваць (жыццё, лёс і пад.) каму-н.

   • Ты мне жыццё скруціў.

|| незак. скручваць, ✂.

|| наз. скручванне, ✂.