Verbum

разгнявіць, ✂; зак.

Давесці да стану моцнага гневу.

разгняздзіцца, ✂; зак.

Пра птушак: размясціцца па гнёздах.

разгон, ✂, м.

1. гл. разагнаць.

2. Рух з паступова нарастаючай скорасцю; разбег.

   • Набраць р.

3. Адлегласць ад аднаго пункта да другога.

   • Які р.!

4. перан. Шырыня, размах у дзеяннях, дзейнасці.

   • Гаспадарка набірае р.

5. Строгая вымова; разнос (разм.).

   • Даць р.

|| прым. разгонны, ✂.

разгоністы, ✂.

1. Звязаны з разгонам (у 2 знач.); які бывае пры разгоне (у 2 знач.).

   • Разгоністыя хвалі.

2. Шырокі, з вялікім разгонам (у 3 знач.); залівісты, працяглы (пра голас, брэх і пад.).

3. З вялікімі прамежкамі паміж літарамі (пра почырк, друк).

|| наз. разгоністасць, ✂.

разгонка, ✂, ж.

1. гл. разагнаць.

2. Расплюшчванне кавалка металу ў папярочным напрамку (спец.).

3. Паслядоўная паўторная перагонка вадкасцей, сумесей (спец.).

4. Строгая вымова; праробка, разнос.

разгонны, ✂.

1. гл. разагнаць і разгон.

2. Тое, шо і разгоністы (у 1 і 2 знач.).

|| наз. разгоннасць, ✂.

разгорніцца, ✂; зак. (разм.).

Паддацца наплыву жалю; разжаліцца.

разгорніць, ✂; зак. (разм.).

Выклікаць жаль у каго-н.; разжаліць.

разгорнуты, ✂.

1. Шырокі, падрабязны.

   • Р. план.
   • Р. сказ (які мае паясняльныя словы).

2. Шырока арганізаваны.

   • Разгорнутае спаборніцтва.

3. Размешчаны ў шырыню па лініі фронту (спец.).

|| наз. разгорнутасць, ✂.

разгортка, ✂, ж. (спец.).

1. гл. разгарнуць.

2. Разгорнутая на плоскасці паверхня геаметрычнай фігуры.

   • Р. бакавой паверхні прызмы.