Verbum

разгільдзяйнічаць, ✂; незак. (разм. пагард.).

Быць разгільдзяем.

разгільдзяйства, ✂, н. (разм. пагард.).

Паводзіны разгільдзяя.

• Недапушчальнае р.

разглагольстваваць, ✂; незак. (разм. неадабр.).

Мнагаслоўна, без толку гаварыць аб чым-н.

• Р. аб сіле мастацтва.

|| наз. разглагольстваванне, ✂.

разгладзіцца, ✂; зак.

1. Расправіцца, знікнуць (пра складкі, няроўнасці на чым-н.).

   • Маршчыны разгладзіліся.

2. Стаць гладкім, роўным, без складак і няроўнасцей.

   • Матэрыял разгладзіўся.

|| незак. разгладжвацца, ✂.

разгладзіць, ✂; зак.

Зрабіць гладкім, роўным, расправіць.

• Р. складкі.
• Р. маршчыны (перан.).

|| незак. разгладжваць, ✂.

разгледзецца, ✂; зак.

Паглядзець вакол сябе, прыгледзецца, азнаёміцца з абстаноўкай.

• Зайшоў чалавек у хату, разгледзеўся.
• Не даць р. (перан.), апомніцца ворагу.

|| незак. разглядацца, ✂ і разглядвацца, ✂.

разгледзець, ✂; зак.

1. Углядаючыся, агледзець.

   • Р. мясцовасць.
   • Р. надпіс.
   • Уменне р. (перан.) новае.

2. Унікнуць, разабраць, абмеркаваць.

   • Р. заяву.
   • Р. жыллёвае пытанне.

|| незак. разглядаць, ✂ і разглядваць, ✂.

|| наз. разгляд, ✂, разгляданне, ✂ і разглядванне, ✂.

разгневаны, ✂.

Які знаходзіцца ў стане гневу, выяўляе гнеў.

• Разгневаная маці.

|| наз. разгневанасць, ✂.

разгневацца, ✂; зак.

Дайсці да стану моцнага гневу.

разгневаць, ✂; зак.

Тое, што і разгнявіць.