Verbum

выкарыстаць, ✂; зак.

Скарыстаць, ужыць з карысцю.

• В. спецыяліста.
• В. матэрыял.
• В. зручны момант.
• В. вопыт перадавікоў.

|| незак. выкарыстоўваць, ✂.

|| наз. выкарыстанне, ✂ і выкарыстоўванне, ✂.

выкасаваць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і выкрасліць.

• В. прозвішча са спісу.
• В. цытату.

|| незак. выкасоўваць, ✂.

выкасіць, ✂; зак.

1. Скасіць траву і пад. дзе-н.

   • В. сенажаць.

2. перан. Знішчыць у вялікай колькасці (агнём, пошасцю і пад.).

   • Некалі тут халера выкасіла многа людзей.
   • Пажарам выкасіла паўвёскі (безас.).
   • В. кулямётам рады ворага.

|| незак. выкошваць, ✂.

|| наз. выкошванне, ✂.

|| прым. выкасны, ✂.

выкаціцца, ✂; зак.

1. Коцячыся, выйсці, выпасці адкуль-н.

   • Мяч выкаціўся на дарогу.

2. Тое, што і выкаціць (у 2 знач. і разм.).

   • З-за павароту выкацілася машына.

|| незак. выкочвацца, ✂.

выкаціць, ✂; зак.

1. Коцячы, перамясціць, выдаліць.

   • В. бочку з падвала.
   • В. калёсы на двор.

2. Хутка выехаць адкуль-н. (разм.).

   • На плошчу выкаціў аўтобус.

3. перан., ас. і безас. Знішчыць агнём (разм.).

   • Пажар выкаціў палавіну вёскі.
   • Жыта выкаціла агнём.

◊

• Выкаціць бельмы (разм. груб.) — вытарашчыць вочы.

|| незак. выкочваць, ✂.

выкачацца, ✂; зак.

1. Разгладзіцца, расправіцца пры качанні.

2. у што. Качаючыся, абляпіцца, запэцкацца.

   • В. ў снег.

3. у чым. Пакачацца.

   • В. ў траве.

4. Паправіцца, выжыць (разм.).

   • Доўга хварэла, а потым выкачалася.

|| незак. выкачвацца, ✂.

выкачаць, ✂; зак.

1. гл. качаць.

2. Качаючыся, прымяць, утрамбаваць.

   • Конь выкачаў пасевы.

3. Качаючы, укачаць, абляпіць у што-н., запэцкаць у што-н.

   • В. цеста ў муку.

|| незак. выкачваць, ✂.

выкашляцца, ✂; зак. (разм.).

Кашляючы, ачысціць горла ад чаго-н., адкашляцца.

|| незак. выкашлівацца, ✂.

выкашляць, ✂; зак. (разм.).

Кашляючы, выплюнуць.

|| незак. выкашліваць, ✂.

выкідацца, ✂; зак. (разм.).

Выжыць, выгадавацца ў беднасці, у неспрыяльных умовах.