выкаціцца, ​✂; зак.

  1. Коцячыся, выйсці, выпасці адкуль-н.

    • Мяч выкаціўся на дарогу.

  2. Тое, што і выкаціць (у 2 знач. і разм.).

    • З-за павароту выкацілася машына.

|| незак. выкочвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)