выкаціць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Коцячы, перамясціць, выдаліць.

    • В. бочку з падвала.
    • В. калёсы на двор.
  2. Хутка выехаць адкуль-н. (размоўнае).

    • На плошчу выкаціў аўтобус.
  3. пераноснае значэнне, ас. і безасабовая форма Знішчыць агнём (размоўнае).

    • Пажар выкаціў папавіну вёскі.
    • Жыта выкаціла агнём.

Фразеалагізм:

  • Выкаціць бельмы (размоўнае грубае) — вытарашчыць вочы.

|| незакончанае трыванне: выкочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)