выкачаць, ​✂; зак.

  1. гл. качаць.

  2. Качаючыся, прымяць, утрамбаваць.

    • Конь выкачаў пасевы.

  3. Качаючы, укачаць, абляпіць у што-н., запэцкаць у што-н.

    • В. цеста ў муку.

|| незак. выкачваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)