выкачаць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
гл. качаць.
-
Качаючыся, прымяць, утрамбаваць.
- Конь выкачаў посевы.
-
Качаючы, укачаць, абляпіць у што-н., запэцкаць у што-н.
- В. цеста ў муку.
|| незакончанае трыванне: выкачваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)