Verbum

вызначыцца, ✂; зак.

1. (1 і 2 ас не ужыв.). Набыць выразны характар, раскрыцца, акрэсліцца.

   • Спецыфіка прадмета вызначылася не адразу.

2. Поўнасцю скласціся.

   • Нашы адносіны цалкам вызначыліся.

3. Вылучыцца з ліку іншых чым-н.

   • В. ў баі.
   • В. сваёй храбрасцю.

4. чым. Стаць знамянальным, паказальным дзякуючы чаму-н.

   • Дваццатае стагоддзе вызначылася выкарыстаннем атамнай энергіі.

|| незак. вызначацца, ✂.

вызначыць, ✂; зак.

1. што. Распазнаць, высветліць, разабрацца ў чым-н., дакладна ўстанавіць.

   • В. прычыну.
   • В. адлегласць.
   • В. вугал (вылічыць).

2. Выявіць сутнасць, раскрыць змест чаго-н.

   • В. творчы метад пісьменніка.
   • В. новае навуковае паняцце.

3. Загадзя прызначыць або намеціць наперад.

   • В. дзяжурных.
   • В. далейшыя планы.

4. Устанавіць, назначыць.

   • В. сродкі на будаўніцтва.
   • В. меру пакарання.

5. Абумовіць сабой, з’явіцца прычынай чаго-н.

   • Добрая падрыхтоўка вызначыла поспех.

6. Абазначыць якім-н. чынам.

   • В. мяжу тычкамі.

|| незак. вызначаць, ✂.

|| наз. вызначэнне, ✂.

выігрываць, ✂; незак. (разм.).

Іграць на чым-н. звычайна ціха, прыглушана якую-н. мелодыю.

• В. мелодыю вальса.

выйграць, ✂; зак.

1. Набыць у выніку розыгрышу латарэі, перамагчы ў азартнай гульні.

   • В. сто рублёў па аблігацыі.

2. Дамагчыся перамогі, узяць верх.

   • В. бой.
   • В. партыю ў шахматы.
   • В. справу.

3. Атрымаць выгаду, карысць, перавагу; выгадаць.

   • В. ад зніжэння цэн.
   • В. час.

4. перан., у чым. Атрымаць, заслужыць адабральную ацэнку.

   • В. у чыіх-н. вачах.

|| незак. выйграваць, ✂.

|| наз. выйгрыш, ✂.

выйгрыш, ✂, м.

1. гл. выйграць.

2. Тое, што выйграна.

   • Вялікі в. па пазыцы.
   • Быць у выйгрышы (выйграць; таксама перан. аказацца ў больш выгадным становішчы).

|| прым. выйгрышны, ✂.

• Выйгрышная пазіцыя (якая абяцае выйгрыш або, перан., удачу, поспех).

выйсце, ✂, н.

1. Месца для выхаду куды-н.

   • В. на перон.

2. перан. Спосаб вырашэння чаго-н.

   • Знайсці в. з якога-н. становішча.

выйсці, ✂; зак.

1. Пайсці адкуль-н., пакінуць межы чаго-н.

   • В. з хаты.
   • В. з акружэння.
   • В. са складу камісіі.

2. Паявіцца, апынуцца дзе-н. (пайшоўшы адкуль-н.).

   • В. на дарогу.
   • Сонца выйшла з-за хмар.
   • В. з адстаючых у перадавыя.

3. перан. Перастаць быць у якім-н. стане, становішчы.

   • В. з цярпення.
   • В. з сябе (раззлавацца).
   • В. з ужытку.
   • В. з-пад улады.

4. Быць выдадзеным, надрукаваным.

   • Кніга выйшла з друку.
   • Фільм выйшаў на экраны.

5. безас. Прыйсціся, дастацца, выпасці.

   • На кожнага выйшла па сто рублёў.

6. Зрасходавацца, кончыцца.

   • Выйшлі ўсе запасы.
   • Выйшаў тэрмін.

7. (са словам «замуж» або без яго). Стаць чыёй-н. жонкай.

   • В. замуж за інжынера.
   • В. за урача.

8. Атрымацца, утварыцца ў выніку якой-н. апрацоўкі, падрыхтоўкі, якіх-н. дзеянняў.

   • Выйшла добрая рэч.
   • З такога куска выйдзе дзве кашулі.
   • З яго выйшаў добры майстар.

9. Здарыцца, адбыцца ў выніку чаго-н.

   • Выйшла непрыемнасць.
   • Выйшла, што я праў.

10. Зрабіцца, стаць кім-н.

    • В. пераможцам.

11. Пра паходжанне каго-н.

    • В. з асяроддзя людзей працы.

|| незак. выходзіць, ✂.

|| наз. выхад, ✂.

• На в. (каманда выходзіць).

|| прым. выхадны, ✂.

• Выхадныя даныя (у друкаваным выданні: звесткі пра месца, год выпуску, выдавецтва).
• Выходная адтуліна.
• В. комін.

выкаваць, ✂; зак.

1. Куючы, зрабіць што-н.

   • В. серп.

2. перан. Цярпліва стварыць, выхаваць (высок.).

   • В. непераможную армію.
   • В. новыя кадры.

|| незак. выкоўваць, ✂.

|| наз. выкоўванне, ✂.

выказацца, ✂; зак.

1. Выказаць сваю думку пра што-н.

   • Сусветная грамадскасць выказалася супраць войны.
   • В. па дакладу.
   • В. за рэзалюцыю.

2. Закончыць выказванне, выказаць усё, выгаварыцца.

   • Дайце жанчыне в.

3. Сказаць, у тых ці іншых словах перадаць сваю думку.

   • В. дакладна і коратка.

|| незак. выказвацца, ✂.

выказаць, ✂; зак.

1. Перадаць словамі.

   • В. сваю думку.
   • В. пажаданне.

2. Выявіць, выкрыць тое, што павінна было ўтойвацца ад іншых.

   • В. свае хваляванне.

3. Перадаць словам свае адносіны да каго-, чаго-н.

   • В. падзяку.
   • В. спачуванне.

|| незак. выказваць, ✂.

|| наз. выказванне, ✂.