Verbum

вызначыцца, ​^✂; зак.

1. (1 і 2 ас не ужыв.). Набыць выразны характар, раскрыцца, акрэсліцца.

   • Спецыфіка прадмета вызначылася не адразу.

2. Поўнасцю скласціся.

   • Нашы адносіны цалкам вызначыліся.

3. Вылучыцца з ліку іншых чым-н.

   • В. ў баі.
   • В. сваёй храбрасцю.

4. чым. Стаць знамянальным, паказальным дзякуючы чаму-н.

   • Дваццатае стагоддзе вызначылася выкарыстаннем атамнай энергіі.

|| незак. вызначацца, ✂.