выйгрыш, ✂, м.

  1. гл. выйграць.

  2. Тое, што выйграна.

    • Вялікі в. па пазыцы.
    • Быць у выйгрышы (выйграць; таксама перан. аказацца ў больш выгадным становішчы).

|| прым. выйгрышны, ✂.

  • Выйгрышная пазіцыя (якая абяцае выйгрыш або, перан., удачу, поспех).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)