Verbum

выйгрыш назоўнік | мужчынскі род

1. гл. выйграць.

2. Тое, што выйграна.

   • Вялікі в. па пазыцы.
   • Быць у выйгрышы (выйграць; таксама пераноснае значэнне: аказацца ў больш выгадным становішчы).

|| прыметнік: выйгрышны.

• Выйгрышная пазіцыя (якая абяцае выйгрыш або, пераноснае значэнне, удачу, поспех).