Verbum

вызначыць, ✂; зак.

1. што. Распазнаць, высветліць, разабрацца ў чым-н., дакладна ўстанавіць.

   • В. прычыну.
   • В. адлегласць.
   • В. вугал (вылічыць).

2. Выявіць сутнасць, раскрыць змест чаго-н.

   • В. творчы метад пісьменніка.
   • В. новае навуковае паняцце.

3. Загадзя прызначыць або намеціць наперад.

   • В. дзяжурных.
   • В. далейшыя планы.

4. Устанавіць, назначыць.

   • В. сродкі на будаўніцтва.
   • В. меру пакарання.

5. Абумовіць сабой, з’явіцца прычынай чаго-н.

   • Добрая падрыхтоўка вызначыла поспех.

6. Абазначыць якім-н. чынам.

   • В. мяжу тычкамі.

|| незак. вызначаць, ✂.

|| наз. вызначэнне, ✂.