Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шантрапа, , ж., зб. (разм. лаянк.).

Пусты, нікчэмны чалавек.

  • Не вадзіся з усякай шантрапой.

шанцаваць, ; безас.; незак.

Пра ўдачу ў чым-н.

  • Яму шанцуе ў жыцці.

|| зак. пашанцаваць, .

|| наз. шанцаванне, .