шанцаваць, ; безас.; незак.

Пра ўдачу ў чым-н.

  • Яму шанцуе ў жыцці.

|| зак. пашанцаваць, .

|| наз. шанцаванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)