шантрапа, ✂, ж., зб. (разм. лаянк.).

Пусты, нікчэмны чалавек.

  • Не вадзіся з усякай шантрапой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)