Verbum

талі, ✂ (спец.).

Сістэма блокаў для падымання грузаў на судне.

|| прым. талевы, ✂.

талісман, ✂, м.

Паводле народных уяўленняў: прадмет, які прыносіць яго ўладальніку шчасце, удачу.

талія, ✂, ж.

Найбольш вузкая частка тулава паміж грудзьмі і жыватом, а таксама частка адзення, якая аблягае гэтае месца.

• Пінжак, звужаны ў таліі.

талкаваць, ✂; незак. (разм.).

1. з кім-чым, пра каго-што, аб кім-чым і без дапаўнення.

   • Гутарыць, весці гаворку.
   • Мужчыны талкавалі пра нарыхтоўку кармоў.

2. Растлумачыць што-н.

   • Колькі не талкавалі яму — нічога не мог зразумець.

|| наз. талкаванне, ✂.

талковы, ✂.

1. Разумны, кемлівы; дзелавіты.

   • Т. работнік.

2. Ясны, зразумелы, пераканаўчы.

   • Талковае выступленне.

|| наз. талковасць, ✂.

талмуд, ✂, м.

У іудзейскай рэлігіі: звод тлумачэнняў Старога запавету і прадпісанні (рэлігійныя, маральныя, бытавыя), заснаваныя на гэтых тлумачэннях.

|| прым. талмудысцкі, ✂ і талмудычны, ✂.

талмудыст, ✂, м.

1. Паслядоўнік і тлумачальнік талмуда.

2. перан. Начотчык, схаласт (зневаж.).

талон, ✂, м.

Частка якога-н. дакумента, якая аддзяляецца ад цэлага або, наадварот, застаецца пасля аддзялення, а таксама кантрольны лісток на атрыманне чаго-н.

• Адрыўны т.
• Т. на дровы.

|| памянш. талончык, ✂.

|| прым. талонны, ✂.

талстоўка, ✂, ж.

Шырокая, доўгая мужчынская кашуля ў складку, з поясам.

талы, ✂.

1. Які адтаў пад уздзеяннем цяпла.

   • Т. снег.
   • Талая зямля.

2. Які ўтварыўся ад раставання снегу або лёду (пра ваду).

   • Талая вада.