Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

гурчаць, ; незак.

Раўнамерна, прыглушана гудзець (пра матор, ваду і пад.).

  • Пад акном гурчаў трактар.

|| наз. гурчанне, .

гурыя, , ж.

Ва ўсходняй міфалогіі: райская дзева, вечна юная прыгажуня, якая цешыць праведнікаў, што туды трапілі.