гурчаць, ✂; незак.

Раўнамерна, прыглушана гудзець (пра матор, ваду і пад.).

  • Пад акном гурчаў трактар.

|| наз. гурчанне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)